عواطف اجتماعى و انسانى , در محيط زندگى رشد مى كنند , روح كودك را حرارت محيط فطرى و طبيعى چند صد درجه پدر و مادر نرم و ملايم مى كند .

ما وقتى كه مى خواهيم عواطف دو نفر را نسبت به يكديگر تحريك كنيم , مى گوئيم افراد يك ملت برادر يكديگرند , يا مى گوئيم افراد بشر همه برادر يكديگر و عضو يك خانواده هستند , قرآن كريم عواطف پاك ايمانى مؤمنين را به عواطف برادرى تشبيه مى كند : انما المؤمنون اخوه , عواطف برادرى تنها از خويشاوندى و هم خونى پيدا نمى شود , عمده اين است كه دو برادر در يك كانون محبت بزرگ مى شوند , راستى اگر عواطف برادرى كه ناشى از كانون با صفا و پر مهر خانوادگى است از ميان برود , آيا افراد اجتماع مى توانند كوچكترين عواطفى نسبت به يكديگر داشته باشند ؟

مى گويند در اروپا تا حدود زيادى عدالت هست اما عواطف بسيار كم است , حتى در ميان برادران و پدران و فرزندان عواطف كمى مشاهده مى شود . بر خلاف مردم مشرق زمين .

چرا ؟ براى اينكه اين گونه عواطف در كانونهاى با صفا و صميمى و پر مهر خانوادگى رشد مى كند , اما در اروپا چنين صفا و صميميت و وحدت و يگانگى ميان زنان و شوهران وجود ندارد . چرا اين يگانگى كه معمولا در مشرق زمين ميان زنان و شوهران وجود دارد , در آنجا وجود ندارد ؟ براى اينكه در آنجا عواطف جنسى زن و مرد به يكديگر اختصاص ندارد , هر كدام به طور نامحدود مى توانند لااقل از تمتعات نظرى و لمسى در اجتماع بزرگ بهره مند شوند .